Przejdź do zawartości

Ludwik Sobieraj

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Sobieraj
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

22 października 1922
Sosnowiec

Data śmierci

1 czerwca 1987

Siły zbrojne

ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Warszawski Okręg Wojskowy,
Akademia Sztabu Generalnego

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Medal „Zasłużonym na Polu Chwały” Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 40-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Order Sławy II klasy
Grób Ludwika Sobieraja na Wojskowych Powązkach

Ludwik Sobieraj (ur. 22 października 1922 w Sosnowcu, zm. 1 czerwca 1987) – generał brygady ludowego Wojska Polskiego, zastępca dowódcy Wojsk Obrony Powietrznej Kraju ds. polityczno-wychowawczych od 1974, szef zarządu Głównego Zarządu Politycznego (GZP) WP, zastępca dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego, szef Zarządu Wydawnictwa MON, zastępca dowódcy Wojsk Lotniczych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w sosnowieckiej rodzinie robotniczej, w kwietniu 1945 wstąpił do ludowego Wojska Polskiego. Skończył Centralną Szkołę Oficerów Polityczno-Wychowawczych w Łodzi. W 1960 ukończył Wojskową Akademię Polityczną w Warszawie. W 1974 został zastępcą dowódcy Wojsk Lotniczych ds. polityczno-wychowawczych, następnie był szefem Zarządu GZP WP. W 1981 został zastępcą komendanta Akademii Sztabu Generalnego w Rembertowie ds. politycznych.

Pochowany 5 czerwca 1987 na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera B4-7-15)[1]. W pogrzebie uczestniczył m.in. członek Biura Politycznego KC PZPR, minister Obrony Narodowej gen. armii Florian Siwicki. Mowy pogrzebowe wygłosili: w imieniu kierownictwa MON zastępca szefa Głównego Zarządu Politycznego WP gen. bryg. Mieczysław Michalik, a w imieniu współtowarzyszy służby komendant Akademii Sztabu Generalnego WP gen. dyw. Władysław Mróz.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie wieloletniej służby w Wojsku Polskim otrzymywał awanse na kolejne stopnie wojskowe[2]:

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. J. Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943–1990 t. III: M–S, Toruń 2010, s. 461–463

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • H. P. Kosk – Generalicja polska, tom II, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 2001
  • Janusz Królikowski - Generałowie i Admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2010, tom III, str. 461-463.